موضوع اهدای عضو کسانی که دچار مرگ مغزی شدن، ممکنه باعث نجات جون خیلی از آدمها بشه. سالهاست که جامعه پزشکی داره تلاش میکنه تا فرهنگ اهدای اعضای بدن بعد از مرگ مغزی رو جا بندازه. کسانی که دچار مرگ مغزی میشن در واقع میمیرن و به اصطلاح زندگی نباتی میکنن. این افراد مدتی تو کما میمونن و وقتی پزشک مطمئن بشه امیدی به بازگشت به زندگی این افراد نیست دستگاههای تنفس رو ازشون جدا میکنه. مغز این افراد از کار افتاده ولی اعضای دیگه بدنشون مشکلی نداره و میتونن تو یه بدن دیگه به کار خودش ادامه بدن.
ممکنه تو همون بیمارستانی که یه بیمار مرگ مغزی بستریه کسی باشه کهمیتونه با پیوند یک کلیه به زندگی برگرده. ممکنه بچهای تو بخش کودکان اون بیمارستان باشه که کبدش نیاز به پیوند داره، وگرنه باید برای همیشه از خانوادهاش خداحافظی کنه، کسایی هستن که به قلب، ریه، دست یا قرنیه چشم بیمار مرگ مغزی شده نیاز دارن. اعضای بدن این بیمار اگر تو مدت کمی از بدنش جدا نشه و به بیمارای نیازمند پیوند زده نشه، از کار میافتن و با دفن پیکر اون مریض میپوسن و از بین میرن.
با پیشرفت پزشکی و امکاناتی که تو ایران هم وجود داره سالهاست که انواع عمل پیوند عضو انجام میشه. چند انجمن دولتی و خصوصی وجود دارن که میتونیمتا زمانی که سالم و زنده هستیم کارت عضویت این انجمنها رو بگیریم تا اگر روزی که خبر از اون روز نداریم، اتفاقی برامون افتاد اعضای بدنمون رو به بیماران نیازمند اهدا کنن.
خیلی خوبه که خودمون و اطرافیانمون رو از وجود این مراکز آگاه کنیم و با عضویت تو این انجمنها مطمئن بشیم که بعد از مرگمون هم تو زندگی دیگران
تاثیر میذاریم و چه هدیهای به یک بیمار بهتر و جاودانهتر از زندگی و حیات.